14188 จำนวนผู้เข้าชม
โรคจากเชื้อรา Sclerotium rolfsii
เป็นเชื้อราที่อาศัยอยู่ในดิน (soilborne) เป็นสาเหตุโรคเน่าระดับดิน (damping off) ของกล้าพืช โรคเหี่ยว (wilt) และโรครากเน่าและโคนเน่า (root and foot rot) ของพืช มีพืชอาศัยมากกว่า 500 ชนิด
อาการของโรค
เชื้อราเจริญจะเริ่มเข้าทำลายรอบโคนต้น สร้างเส้นใยสีขาวปกคลุมและทำให้โคนต้นเน่า เมื่อต้นพืชใกล้ตาย เส้นใยเชื้อราจะขดตัวเป็นเม็ดกลมเล็กๆ มีสีขาวต่อไปเปลีี่ยนเป็นสีนํ้าตาล เรียกว่า sclerotium เป็นโครงสร้างที่ช่วยในการแพร่ระบาดมีความทนทานต่อสภาพแวดล้อมได้ดี และเป็นแหล่งของเชื้อตั้งต้นในฤดูกาลต่อไป
การแพร่ระบาด
เชื้อนี้อาศัยอยู่ในดินหรือติดไปกับวัสดุปลูก เช่น ฟางข้าวหรือกาบมะพร้าวสับที่นำมาคลุมผิวดิน เป็นต้น เชื้อชอบดินที่มีสภาพเป็นกรด สภาพอากาศชื้น มีฝนตกปรอยๆเป็นละออง หรือพืชปลูกหนาแน่นแสงแดดส่องไม่ถึงโคนต้น
การจัดการโรค
หมั่นสำรวจแปลงปลูก เมื่อพบพืชที่แสดงอาการโรคให้ถอนทำลายก่อนที่เชื้อจะสร้างเม็ด sclerotium แล้วโรยด้วยปูนขาวบริเวณทีี่พบโรคและพื้นที่ใกล้เคียง
ไถกลบหน้าดินตากแดด และ ปลูกพืชหมุนเวียนที่ไม่ใช่พืชอาศัย เช่น ข้าวโพด เป็นต้น
ป้องกันด้วยการใช้สารชีวภัณฑ์ เช่น เชื้อราไตรโคเดอร์มา (Trichoderma asperellum) หรือเชื้อแบคทีเรียบาซิลลัส (Bacillus subtilis) รดดินบริเวณที่พบอาการโรคก่อนปลูกพืชใหม่
ฉีดพ่นด้วยสารป้องกันกำจัดเชื้อรา เช่น คาร์บ็อกซิน (carboxin) อีไตรไดอะโซล (etridiazole) เป็นต้น
