1134 จำนวนผู้เข้าชม
โรคกิ่งแห้งของทุเรียนอีกโรคที่สำคัญไม่แพ้โรครากเน่าโคนเน่าของทุเรียน
ปัจจุบันนอกเหนือจากโรครากเน่าโคนเน่าที่เป็นโรคที่สำคัญที่สุดในทุเรียน ยังมีอีกโรคหนึ่งซึ่งมีความสำคัญไม่น้อยกว่าคือโรคกิ่งแห้งที่พบเข้าทำลายทุเรียนในหลายพื้นที่เพาะปลูก โดยทำให้ต้นทุเรียนที่เป็นโรคมีอาการกิ่งแห้งลุกลามเข้ามาจากปลายยอด ใบจะเหลืองและหลุดร่วง ส่งผลให้ต้นทุเรียนมีอาการทรุดโทรมและตายได้ ซึ่งโรคนี้มีรายงานการศึกษาครั้งแรกโดย รัติยา และคณะ ในปี พ.ศ.2563 พบว่าสาเหตุเกิดจากเชื้อรา Fusarium solani
อาการ
จะทำให้กิ่งแห้งจากปลาย ในสภาพอากาศชื้นจะพบเชื้อราเจริญฟูสีขาวอยู่ที่กิ่ง เชื้อราทำลายเนื้อเยื่อด้านในมีสีน้ำตาลเข้มทำให้กิ่งเปราะและหักง่าย ใบที่อยู่ที่กิ่งจะแสดงอาการเหลือง ใบร่วง ถ้าเป็นมากจะทำให้ต้นโทรม อาการของโรคจะมีความสัมพันธ์กับการเข้าทำลายของมอดเจาะกิ่งหรือลำต้น ถ้ามีการเข้าทำลายของมอดจะทำให้การระบาดของโรคมีความรุนแรงมากขึ้น
การจัดการโรค
-การตัดแต่งทรงพุ่มให้โปร่งไม่ให้รกทึบมีแสงแดดส่องได้ และตัดแต่งกิ่งที่เป็นโรคออกไปทำลายนอกแปลงปลูก
-การควบคุมโดยใช้สารป้องกันกำจัดเชื้อราพ่น เช่น อะซอกซีสโตรบินผสมไดฟีโนโคนาโซล คาร์เบนดาซิม คอปเปอร์ ไฮดรอกไซด์ ไดฟีโนโคนาโซล เฮกซาโคนาโซล ไฮเมกซาโซล แมนโคเซบผสมวาลิฟีนาเลท ฟอสโฟนิกแอซิดหรือไพราโคลสโตรบิน เป็นต้น โดยใช้สารต้นข้างหมุนเวียนกันเพื่อลดการดื้อยาของเชื้อโรค
-การควบคุมมอดเจาะกิ่งหรือลำต้นโดยการใช้สารป้องกันกำจัดแมลง เช่น ฟิโพรนิล พิริมิฟอส หรือ คาร์บาริล เป็นต้น
